تکنیک ها و ساختارها:
قالیچه گره دار: پرز یا پرز گره دار به فرآیند بافت مورد استفاده در اکثر فرش ها اشاره دارد.
یک تکه نخ کوتاه به دور دو نخ تار مجاور گره می خورد و گرهی روی سطح تشک ایجاد می کند.
پس از ایجاد یک گره، یک یا چند نخ پود از طریق مجموعه کاملی از نخ های تار عبور داده می شود.
سپس با یک شانه (تنظیم کننده) نخ های گره و پود را تنظیم می کنند و گره ها را در جای خود ثابت می کنند.
گرچه تمام قالیچه های پرز و فرش ماشینی شش متری نگین مشهد با گره بافته می شود، اما گروه های مختلف بافنده از انواع گره استفاده می کنند.
ejido از پایین بافندگی شروع می شود و با ترکیب ردیف های افقی گره ها و پودها به سمت بالا حرکت می کند.
فرش های مسطح بافت: فرش های مسطح رنگ و نقش خود را از پود می گیرند که به شدت با تار در هم قفل شده است.
به جای پارچه پرز واقعی، طرح این نوع فرش ها را پایه می دهد.
پود بین تار بافته می شود تا زمانی که رنگ جدیدی لازم باشد، سپس آن را به عقب می پیچند و قبل از افزودن رنگ جدید دیگر گره می زنند.
شناخته شده ترین پارچه تخت گلیم نام دارد.
قالیچه های گلیم (همراه با جواهرات، پوشاک و حیوانات) جزء لاینفک هویت و ثروت عشایر عشایری هستند
گلیم در سکونتگاه‌های سنتی خود برای پوشش کف و دیوارکوب، زین اسب، کیسه‌های نگهداری، ملحفه و روکش کوسن استفاده می‌شود.
انواع گره: انواع گره برای بافت فرش وجود دارد، اما دو مدل وجود دارد که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد:
گره نامتقارن: این مدل از گره تنها با انگشتان دست بسته می شود و محکم ترین و محکم ترین گره در تولید فرش می باشد.
این گره که به نام گره ایرانی نیز شناخته می شود، گرهی است که اکثریت بافندگان از آن استفاده می کنند.
گره متقارن: این نوع گره با استفاده از قلاب تنظیم می شود که سرعت کار را افزایش می دهد، البته پارچه فشرده کمتری تولید می شود.
از نظر اصطلاحی، «گره ترکی» که به این مدل از گره اشاره دارد، نادرست است.
قالیچه پازیریک با قدمت 2400 ساله با گره متقارن مدتها قبل از اینکه مردمان ترک به قالی بافی دست داشته باشند ساخته شده است.
